မက်ဒရစ်ဒါဘီတွေမှာ သမိုင်းနဲ့ စိတ်ခံစားချက်တွေဟာ အမြဲတမ်းတိုက်ခိုက်ကြတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီနောက်ဆုံးActionအခန်းကတော့ Real Madrid အတွက် ပိုနက်ရှိုင်းတဲ့ ဓားဒဏ်ရာတစ်ချက် သယ်ဆောင်လာခဲ့တယ်။ ရမှတ်ဘုတ်ပေါ်က ကိန်းဂဏန်းတွေကိစ္စမဟုတ်ခဲ့ဘူး – ငါးဂိုးခံသွင်းခံလိုက်ရတာ၊ သူတို့ရဲ့ လွန်ခဲ့တဲ့ ၇၅ နှစ်အတွင်း အဆိုးဝါးဆုံးဒါဘီရှုံးနိမ့်မှု ပါ။ Metropolitano ရဲ့ မီးရောင်အောက်မှာ သီတင်းပတ်တွေချီပြီး တီးတိုးပြောဆိုခဲ့ကြတဲ့ ရီးရဲလ်ခံစစ်ရဲ့အားနည်းမှုတွေကို ဖော်ထုတ်ခံလိုက်ရတယ်။ La Liga နဲ့ ဥရောပကို ထိန်းချုပ်ဖို့ မျှော်လင့်ထားတဲ့ အသင်းတစ်သင်းအတွက် အစိပ်စိပ်အမွှာအမွှာပြိုလဲသွားခဲ့တယ်။
ရီးရဲလ်လူငယ်တွေက ထိန်းချုပ်မှုအတတ်ပညာကို သင်ယူနေဆဲဖြစ်တာနဲ့အမျှ Realဟာ Rhythm ဟန်ချက်ညီအောင်လုပ်ဖို့ကို ပျက်ကွက်ခဲ့တယ်။ Atletico က ရှုပ်ထွေးမှုထဲမှာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ကစားနိုင်ခဲ့ပြီး၊ ဒုတိယဘောလုံးတွေကို အနိုင်ယူပြီး Realကို ချေမှုန်းနိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါက Realအတွက်မေးခွန်းတစ်ခုကို ထုတ်လိုက်တယ် – လူငယ်တွေနဲ့ စွမ်းအင်ပေါ် တည်ဆောက်ထားတဲ့ ဒီမက်ဒရစ်အသစ်ဟာ ဆယ်စုနှစ်တွေချီပြီး အောင်မြင်မှုကို သယ်ဆောင်နိုင်ခဲ့တဲ့ Real DNA ကို ဆုံးရှုံးသွားပြီလားဆိုတာပါ။
တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ Atletico က build up play အခြေအနေတွေနဲ့ နည်းဗျူဟာဆန်တဲ့ သင်ခန်းစာတစ်ခုကို ပေးခဲ့တယ်။ သူတို့ရဲ့ သွင်းဂိုးငါးဂိုးထဲက သုံးလုံးဟာ Set Pieces အခြေအနေတွေကနေ တိုက်ရိုက်ရလာတာပါ။- ဒါဟာ မတော်တဆမဟုတ်ဘူး၊ ဒါဟာ စီစဉ်မှုပါ။ Simeone ရဲ့လူတွေက Madrid ရဲ့အမြင့်ဘောအားနည်းချက်ကို သိခဲ့ပြီး ဒီအချက်ကို မပြတ်တမ်း ပစ်မှတ်ထားခဲ့ကြတယ်။ Julian Álvarez က ဒီတာဝန်ကိုယ်စားပြုခဲ့တယ်။ ဒါဟာ ပြင်းထန်မှုတစ်ခုတည်းအကြောင်း မဟုတ်ဘူး၊ Atletico က ပိုပြီးတော်တာ၊ ပိုပြီးထက်မြက်တဲ့ အကြောင်းတွေပါ။
Real Madrid အတွက်တော့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ထိခိုက်မှုက ဆုံးရှုံးလိုက်ရတဲ့ သုံးမှတ်ထက် ပိုကြီးကောင်းကြီးနိုင်တယ်။ ဒါဟာ သူတို့ရဲ့ ဒီရာသီပထမဆုံးရှုံးနိမ့်မှုဖြစ်ပါတယ်။ Xabi Alonso ကိုယ်တိုင်က ရှုံးနိမ့်မှုဟာ “နာကျင်စေရမယ်” ဆိုပြီး ဒါဟာ “ထိုက်တန်တယ်” လို့ ဝန်ခံခဲ့တယ်။ ဒါတွေက သာမန်စကားလုံးတွေ မဟုတ်ဘူး၊ ဆုတ်ယုတ်မှုရဲ့အတိုင်းအတာကို သိရှိတဲ့ မန်နေဂျာတစ်ယောက်ကို ပြသနေတာပါ။ ပါရမီရှိတဲ့လူငယ်တွေနဲ့ ပြည့်နေပေမယ့် အကျပ်အတည်းတွေနဲ့ မစမ်းသပ်ရသေးတဲ့ အသင်းငယ်ဟာ အခု အရေးပါတဲ့အချိန်နဲ့ ရင်ဆိုင်နေရတယ်။ဒီအရှက်ရမှုကို ဒီတိုင်း ထားကြမလား၊ ဒါမှမဟုတ် ဒါကို ခုခံနိုင်မှုအတွက် လောင်စာအဖြစ် အသုံးပြုကြမလား။
ဒီပွဲဟာ တစ်ဦးချင်းရဲ့ ထူးချွန်မှုအပေါ် လွန်ကဲတဲ့မှီခိုမှုကိုလည်း မီးမောင်းထိုးပြခဲ့တယ်။ ဟုတ်ပါတယ်၊ Mbappé နဲ့ Arda Güler တို့က အလင်းရောင်တွေကို ပေးခဲ့တယ်၊ ဒါပေမယ့် သီးခြားဖြစ်ရပ်တွေအလွန်၊ Madrid မှာ Atletico ရဲ့မုန်တိုင်းကို ခံနိုင်ရည်ရှိဖို့ လုံလောက်တဲ့ညီညွှတ်မှု ကင်းမဲ့နေခဲ့တယ်။ သူတို့ရဲ့ကြယ်တွေ သူတို့ကို မကယ်တင်နိုင်တဲ့အခါ၊ တည်ဆောက်ပုံက ပြိုလဲသွားခဲ့တယ်။ စနစ်တစ်ခုထက် အမည်တွေပေါ်မှာ အလွန်အကျွံမှီခိုတာဟာ အန္တရာယ်ရှိပါတယ်။ Atletico က ဘောလုံးဟာ၊ အထူးသဖြင့် အမြင့်ဆုံးအဆင့်မှာ၊ ပါရမီရှင်တွေရဲ့ အခိုက်အတန့်တွေတင်မကဘဲ စုပေါင်းအားနဲ့ အနိုင်ရတယ်ဆိုတာ သတိပေးခဲ့တယ်။
Simeone နဲ့ သူ့ရဲ့ကစားသမားတွေအတွက်တော့ ဒါဟာ အနိုင်ရတာထက် ပိုပါတယ်။ Griezmann ရဲ့ နောက်ကျဂိုးနဲ့ Álvarez ရဲ့ ပါရမီတို့ဟာ စစ်မှန်တဲ့ ခွန်အားထက်ပိုပြီး တိုးတကါလာတဲ့ Atletico အသင်းရဲ့ သင်္ကေတတွေပါပဲ။ ဖိအားကိုလက်ခံဖို့ စောင့်နေတာထက်၊ လွှဲပြောင်းပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ဒါပေမယ့် ဖန်တီးမှုနဲ့ ယုံကြည်မှုလည်း ပါပါတယ်။ ဒါဟာ Atletico ကို သူတို့ဟာ ထိပ်ဆုံးမှာ နောက်တစ်ခါ ပြန်ယှဉ်ပြိုင်နိုင်တယ်ဆိုတဲ့ ယုံကြည်မှုကို ပေးခဲ့တယ်။
နောက်ဆုံးအနေနဲ့၊ Xabi Alonso အတွက်တော့ ဒါဟာ မက်ဒရစ်မှာရှိတဲ့ သူ့ရဲ့Real နည်းပြ ဘဝပထမဆုံး စိန်ခေါ်မှု စိုးရိမ်ရေအမှတ်ပါ။ ဒါပေမယ့် Alonso က ဒီရာသီကို “လုပ်ငန်းစဉ်” တစ်ခုအနေနဲ့ ပြောခဲ့ပြီးသားဖြစ်ပြီး၊ ဒီရှုံးနိမ့်မှုဟာ ဒီခရီးရဲ့ အဖိုးတန်ဆုံး သင်ခန်းစာဖြစ်ကောင်းဖြစ်နိုင်တယ်။ Alonso အတွက်တော့ Atletico ဆီကို ဒါဘီရှုံးနိမ့်မှုဟာ ဆက်နေမယ့် ချိုင့်ကြေးတစ်ခု ဖြစ်လာနိုင်သလို၊ နောက်လာမယ့် တိုက်ပွဲတွေအတွက် သင်ခန်းစာကောင်းကောင်းပါပဲ။