Chelsea က Brighton ကို ရှုံးနိမ့်သွားချိန်မှာပေါက်ကွဲ သံစဉ်တွေစလာပါပြီ။ ရမှတ်ဘုတ်ပေါ်ကရှုံးနိမ့်မှုကို ဖော်ပြနေတုန်း၊ ပရိသတ်တွေရဲ့ စိတ်ပျက်သံတွေပဲ့တင်ထပ်နေတုန်းမှာပဲ၊ ပွဲပြီးချိန်မှာဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ အရာတွေကပိုနက်ရှိုင်းတဲ့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ကိုပြောပြနေခဲ့တယ်။ Stamford Bridge ရဲ့ အဝတ်လဲခန်းထဲ Chelsea ရဲ့ CEO ဟာ ကစားသမားများကိုဝင်ရောက်တွေ့ဆုံခဲ့ပါတယ်။ဒီလှုပ်ရှားမှုက အသင်းတွင်းမှာလှုပ်ခတ်မှုကြီးဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။
ဒါဟာ သာမန် သွားရောက်တွေ့ဆုံမှုတစ်ခုမျိုးမဟုတ်ခဲ့ပါဘူး။ အထူးသဖြင့်စိတ်ခံစားချက်တွေ
ရှုံးနိမ့်ချိန်တွေမှာ အသင်းပိုင်ရှင်တွေဟာ ကစားသမားတွေရဲ့ နေရာကိုရှားရှားပါးပါးပဲဝင်လေ့ရှိကြတယ်။ CEO တစ်ယောက်က အဝတ်လဲခန်းတံခါးကိုဖြတ်ဝင်လာတဲ့အခါပတ်ဝန်းကျင်က ချက်ချင်းဆိုသလိုပြောင်းလဲသွားတယ်။ ပေးချင်တဲ့ သတင်းစကားက ရှင်းနေပြီ – တစ်ခုခုမှားယွင်းနေပြီ၊ ထိပ်ဆုံးကလူတွေကစောင့်ကြည့်နေပြီဆိုတာပါပဲ။
Brighton ဆီကို ရှုံးနိမ့်တာဟာ နောက်ထပ်ရှုံးနိမ့်မှုတစ်ခုတင်မကဘဲ၊ အပြုသဘောဆန်တဲ့ခံစားချက်ကိုပေးစွမ်းနေတယ်။ အသင်းဟာ ညီညွတ်မှုကင်းမဲ့နေတယ်၊ ဟန်ချက်ညီမှုတွေ ပျောက်ဆုံးနေတယ်၊ မြေပြင်ပေါ်မှာ တစ်ခါက Chelsea ကို သတ်မှတ်ခဲ့တဲ့ ပုံရိပ်တွေဟာလည်းကုန်ခန်းသွားသလို ခံစားရတယ်။ CEO တစ်ယောက် ဒီလို တိုက်ရိုက်ဝင်ရောက်စွက်ဖက်တာက အခြေအနေဘယ်လောက်အရေးတကြီးဖြစ်နေသလဲဆိုတာကိုပြသနေတာပါပဲ။
ဒီအခင်းအကျင်းကိုစိတ်ကူးကြည့်ပါ။ ကစားသမားတွေကခေါင်းငုံ့ထားကြတယ်၊ Kit တွေ ချွတ်ပြီးတဲ့သူကချွတ်ပြီး၊ ချွေးတွေကကျနေဆဲ။ မန်နေဂျာကတော့ သူ့အသင်းကိုကာကွယ်ချင်တာနဲ့ ကိုယ်တိုင် တာဝန်ယူရမှာကြားမှာညပ်နေတယ်။ ဒီလိုအချိန်မှာ တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ CEO ဝင်လာတယ်။ ငြိမ်သက်သွားတယ်။ ကစားသမားတိုင်း ခေါင်းမော့ပြီး ဘာစကားတွေ ပြောမလဲ၊ ဘာသတင်းစကား ယူဆောင်လာမလဲဆိုတာတွေးနေကြတယ်။
သတင်းတွေအရဆိုရင် စိတ်ခံစားချက်မဟုတ်ဘဲအကြောင်းပြချက်ခိုင်မာတယ်လို့ဆိုတယ်။ ဒါဟာ နည်းဗျူဟာ ဒါမှမဟုတ် အစားထိုးမှုတွေအကြောင်းမဟုတ်ခဲ့ဘူး။ ဒါဟာ စံနှုန်းတွေအကြောင်းပါ။ Chelsea ရဲ့တံဆိပ်ကိုဝတ်ဆင်တာ၊ ဒီလိုသမိုင်းကြောင်းနဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေရှိတဲ့ ကလပ်အတွက်ကစားတယ်ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲဆိုတဲ့အကြောင်းပါ။ ရလဒ်တွေက အသင်းထဲကိုထည့်ဝင်နေတဲ့ ရင်းနှီးမြှုပ်နှံမှုတွေနဲ့ မကိုက်ညီတဲ့အချိန်မှာ၊ အသင်းပိုင်ရှင်တွေအနေနဲ့ ကစားသမားတွေကိုမျှော်လင့်ချက်တွေက ပိုမြင့်မားပြီး၊ ဆင်ခြေတွေက ကုန်ခမ်းသွားပြီဆိုတာသတိပေးဖို့လိုအပ်လာတာပါပဲ။
ဒီလိုအခိုက်အတန့်မျိုးဟာ နှစ်မျိုးဖြစ်နိုင်တယ်။ အသင်းကိုစုစည်းစေပြီး ကစားသမားတွေကိုအရေးတကြီးနဲ့ ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့တကွတုံ့ပြန်ခိုင်းစေနိုင်တယ်။ ဒါမှမဟုတ် အက်ကြောင်းတွေဖြစ်စေနိုင်တယ်၊ တစ်ချို့က ယုံကြည်မှုချို့ယွင်းသလို ခံစားရပြီး တစ်ချို့က သူတို့ရဲ့ခံနိုင်ရည်ထက် ပိုပြီးဖိစီးမှုခံစားရနိုင်တယ်။ Premier League ရဲ့ မီးမောင်းရှေ့မှောက် လိုက်လျောညီထွေ ဖြစ်အောင်ကြိုးစားနေရဆဲဖြစ်ပါတယ်။
ပရိသတ်တွေကတော့ ဒါကိုမတူညီတဲ့ရှုထောင့်ကနေမြင်ကြတယ်။ များစွာသောသူတွေအတွက်တော့ ဒီလိုမျိုး ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုက ထိပ်ဆုံးမှာတာဝန်ယူမှုရှိတာကိုပြနေတာပါ။ ပရိသတ်တွေက ခေါင်းဆောင်တွေဟာ မြေပြင်ပေါ်က ရှုပ်ထွေးမှုတွေကနေ အဆောက်အဦတွေထဲမှာပဲ ထိုင်နေတာမျိုးမဟုတ်ဘူးဆိုတာသိချင်ကြတယ်။ သူတို့က စိတ်အားထက်သန်မှု၊ ပါဝင်မှု၊ နှင့် Chelsea မှာ ရှုံးနိမ့်မှုဆိုတာ လက်မခံနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ သတိပေးချက်ကိုမြင်ချင်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ကစားသမားတွေကတော့ ဒါကိုပိုပြီး နူးညံ့သိမ်မွေ့စွာခံယူကြတယ်။ ဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုများလွန်းရင် မန်နေဂျာအပေါ် ယုံကြည်မှုကျဆင်းနေပြီလို့ခံစားရတတ်တယ်။
ဒါဟာ ဒီအကျပ်အတည်းကာလမှာ Chelsea ခေါင်းဆောင်တွေရဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ်ဝင်ရောက်စွက်ဖက်တာမျိုး မဟုတ်သလို၊ နောက်ဆုံးအကြိမ်လည်း ဖြစ်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ ကလပ်ရဲ့ မကြာသေးခင်က သမိုင်းကြောင်းဟာ အသင်းပိုင်ရှင်တွေရဲ့ လွှမ်းမိုးမှု၊ မန်နေဂျာ အမြန်အစားထိုးမှုတွေနဲ့ အရမ်းအရေးကြီးတဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်တွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီအခိုက်အတန့်ကတော့ ပုဂ္ဂိုလ်ရေးဆန်တယ် – ဒါဟာ မျက်နှာချင်းဆိုင်၊ မျက်လုံးချင်းဆိုင်၊ ရှုံးနိမ့်မှုတစ်ခုရဲ့ အနှစ်မပါတဲ့ နောက်ဆက်တွဲမှာဖြစ်ပျက်ခဲ့တာပါ။ မန်နေဂျာအတွက်တော့ ဒါဟာ မေးခွန်းတွေကိုထုတ်နေတယ်။ ဒီသွားရောက်မှုဟာ သူ့ကို ပံ့ပိုးကြောင်းပြသမှုလား၊ ဒါမှမဟုတ်သတိပေးချက်လား။ CEO က သူ့နောက်မှာ ရပ်နေတာ၊ သူ့အာဏာကို အားဖြည့်ပေးနေတာလား၊ ဒါမှမဟုတ် သည်းခံမှုကပါးလာပြီဆိုတဲ့ သွယ်ဝိုက်တဲ့အချက်ပြမှုလား။ ဒါတွေဟာ ဒီလိုအခိုက်အတန့်အပြီးမှာ အသင်းထဲကို ပျံ့နှံ့သွားတဲ့မေးခွန်းတွေဖြစ်ပြီး၊ လာမယ့် သီတင်းပတ်တွေအတွင်းဖြစ်ပျက်လာမယ့် အရာတွေကိုသတ်မှတ်ပေးနိုင်တယ်။ Chelsea က ရုန်းကန်မှု၊ ညီညွတ်မှု၊ နှင့် ရလဒ်ကောင်းတွေနဲ့ တုံ့ပြန်ခဲ့မယ်ဆိုရင်၊ အလှည့်အပြောင်းတစ်ခုအနေနဲ့အမှတ်ရကြလိမ့်မယ်။ စံနှုန်းတွေကအရေးပါတယ်၊ ခေါင်းဆောင်တွေက စောင့်ကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့ သတိပေးချက်တစ်ခုပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အသင်းကဆက်ပြီး ယိုင်နဲ့နေမယ်ဆိုရင်တော အက်ကြောင်းတွေကိုစတင်မြင်တွေလာရလိမ့်မယ်